Verslag BBQ 2014

BBQ Epe, zaterdag 5 juli 2014

Liefst 42 personen gaven acte de presence op de inmiddels traditionele barbecue. Een hoge opkomst en het teken dat de Stichting Sakura nog steeds bloeit én groeit!!

In het welkomstwoord van dagvoorzitter Edward werd nadrukkelijk de grote rol van Claudine naar voren gehaald. Zij was het die niet alleen de uitnodiging verstuurde, maar er ook voor zorgde dat het in ieders agenda een prominente plek kreeg.
Daarnaast wist zij ook het grote gemis van onze Molly op te lossen door anderen lotgenoten met succes hulp te vragen.
Molly moest haar immer geprezen kookkunsten elders aanwenden, namelijk bij het 12,5 jarig huwelijksfeest van Paulina, één van de zangeressen van “onze“ gospelgroep en haar man Henk. Namens ons allen van harte gefeliciteerd Pauline, Henk én natuurlijk ook Dewi gefeliciteerd met je mama en papa.


Lang heeft Claudine trouwens niet hoeven aandringen, want belangeloos en liefdevol kwamen Hanna, Joke, Silva, Fred, Nettie, John en anderen met veel smakelijke hapjes aandragen.

Het meeste werk is verricht door onze gastvrouw Joyce en gastheer Albert. Niet alleen hadden zij nu voor de derde keer alweer hun fraaie tuin beschikbaar gesteld en de verdere faciliteiten van hun comfortabele woning ( niet te koop ), maar ook alles in gereedheid gebracht voor naderend slecht weer. Zij hadden reeds een tent opgesteld en waar nodig zeil gespannen.
Met name Albert had alle voorzorgsmaatregelen genomen. Het scheelde weinig of hij had zelfs Piet Paulusma om advies gevraagd. Die kon helaas niet komen, hetgeen wel jammer was, want dan hadden wij met ons allen “Mata Ashita “ ( tot morgen ) kunnen roepen op de tv. Albert was niet zo bang voor regen, want daar waren de nodige maatregelen voor genomen, maar wel voor harde wind. Uit voorzorg had hij zelfs de tent aan de trekhaak van zijn auto vastgebonden! Gelukkig viel het allemaal heel erg mee, niemand is nat geworden of weggewaaid.
Joyce en Albert, heel hartelijk dank voor jullie geweldige inzet en goede zorgen!

Molly, we hebben het gered zonder jou, maar volgend jaar rekenen we weer op je en natuurlijk op je grote hulp Julia!

Tijdens zijn openingswoord geeft Edward aan dat hij denkt te weten waarom we met zoveel personen aanwezig zijn en wel:
“Wij lotgenoten komen voort uit 3 culturen: de Indonesische, de Hollandse en de Japanse. Samen kunnen we herinneringen, vreugde, verdriet, kortom emoties met elkaar delen. Met gepaste trots op onszelf en met de hoop gericht op de toekomst. Het verleden mag niet vergeten worden, maar mag tevens ook geen belemmering zijn om met elkaar te zoeken naar vergeving en verzoening“ ( met dank aan diegene die dit eerder heeft geschreven).
Dit statement is ook te vinden op de homepage van onze website.

Onze twee “Japangangers” van dit jaar, Hedy, Paulette en reserve Juul werden door Rob nog eens naar voren gehaald. Hij vertelt hoe de zorgvuldige voorbereiding van deze verwerkingsreis verliep en natuurlijk werden zij door ons allen heel veel succes en sterkte toegewenst.

Claudine deelde nog mee dat er ook weer gesprekken waren gepland met twee nieuwe lotgenoten (zus en broer), dus wie weet ontmoeten we deze ook binnenkort.

Volgend jaar is er een mijlpaal want Sakura bestaat dan 20 jaar! Graag willen we dan in april/mei iets extra’s doen en het bestuur zou graag willen dat enkele Sakura-leden een feestcommissie vormen: vrijwilligers kunnen zich bij Claudine of Edward opgeven. I.v.m. de voorbereiding graag zo spoedig mogelijk!

Een speciaal welkom was er voor Yukari, Miyuki en Fumi ( later ook voor Henk Harcksen, neef van Juul en auteur van het boek “Liefde als ruwe diamant “, waarin ook Juuls verhaal wordt beschreven.

Ondertussen had een ieder wel wat trek gekregen, maar het smullen kon niet eerder beginnen voordat Yukari een gebed had uitgesproken in het Japans op een toon die de meegebrachte gerechten naar nog meer liefde deed smaken.

Het barbecueën liep gesmeerd dankzij de inzet van de mannen die dat thuis ook gewend zijn te doen en omdat de vrouwen rustig bleven zitten en zich lieten bedienen.
Het gezellig samenzijn werd circa 18.30 beëindigd en in eendrachtige samenwerking werd zoveel mogelijk opgeruimd.
De zelf meegebrachte stoeltjes weer in de auto geladen en de vele overgebleven lekkernijen werden verdeeld zoals het een goed Indische gewoonte betaamd. De vergeten paraplu staat nu in Epe in de paraplubak.

Joyce en Albert, nogmaals heel hartelijk dank voor jullie geweldige gastvrijheid en excuses voor datgene dat we niet hebben opgeruimd.

Edward

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *